De laatste keer dat ik zes weken op vakantie ging, was ik 12 jaar oud. Toen ging het naar kindervakantiekolonie De Kloek in Vierhouten. De schooldokter en het Hoofd der Openbare Lagere school in de Louis Pasteurstraat, maakten zich zorgen over de groei van de kleine Teleton.
Men besloot daarom om mij, in het begin van het laatste schooljaar voor zes weken voor een dieet, frisse lucht en de broodnodige rust naar de Veluwe te sturen waar een batterij rondborstige verzorgsters in witte uniformen met blauwe bloesjes gereed stond, om het gezonde leven er met hun gespierde armen met paplepels tegelijk in te mikken.
Voor veel kinderen was zo’n expeditie een straf maar ik liet mij met een blij gemoed met de Nederlandsche Spoorwegen en de Veluwsche Auto Dienst naar Vierhouten brengen. Ik hoefde daar niet naar school, werd prima verzorgd en mocht wandelen in de mooie omgeving. De zon scheen altijd. Er kwam zes weken lang geen pretpark, zwembad of speeltuin aan te pas. Bosch en heide waren de grote attracties. Ik leerde het verschil tussen een beuk en een eik, een konijn en een haas, een boleet en een cantharel. Ik sliep in een ruime slaapzaal in plaats van in een benauwde alkoof. Ik had een wastafel en een bad in plaats van de gootsteen en de teil voor de wekelijkse wasbeurt. Voor iemand die de lijfspreuk “Gemak dient de mens” al vroeg in het vaandel had staan, kwam ik in het paradijs.
Wij woonden toen namelijk zelf met een te groot gezin in een te kleine bovenwoning in een keurige arbeiderswijk in de Hofstad. Geen prachtwijk, maar we waren er tevreden. Veel natuur was er niet, of het moesten de muizenkolonies zijn die onder de houten vloeren en achter de betengelde muren woonden. Hoewel mijn vader iedere avond, nadat de lamp was gedoofd, geduldig wachtte tot de eerste muizen zich uit hun schuilplaats waagden om er met welgemikte slagen met de kachelpook een aantal naar de eeuwige jachtvelden te mikken, slaagde hij er nooit in de kolonie uit te roeien. Dat er zich onder aan de trap een groenteboer gevestigd had, waar de verse muizen ook nog eens per kist vanaf de veiling werden aangevoerd, zal daarbij ook niet hebben geholpen. ‘t Mag dan ook een wonder heten dat zijn oudste zoon later zo’n liefhebber van Mickey Mouse is geworden.
Terwijl de andere bleekneusjes zich in de eerste weken al helemaal klem vraten aan allerlei lekkers waar ze thuis nog nooit van hadden gehoord, lukte het aanvankelijk niet om de groei er bij de kleine Teleton in te krijgen. Terwijl er bij de anderen iedere vrijdag, wanneer wij werden gewogen, een gejuich opging wanneer iemand weer een halve kilo was aangekomen, liep de wijzer van de weegschaal bij mij alleen maar verder terug. Logisch, want men volhardde in het mij volpompen met allerlei melkproducten waar mijn maag dan zo opstandig van werd dat ik al het heerlijke andere voedsel per eerste gelegenheid via de nek terugstuurde.
Wij moesten het in die tijd zonder McDonalds, Marsen, Nutsen of chips doen. En we hadden al helemaal geen mail, twitter of sms; zelfs geen telefoon. Wij schreven wekelijks een berichtje in een schriftje dat we, na ons verblijf (!) aan onze ouders konden laten lezen. Omdat eindelijk de melk van het menu was geschrapt, werd ik na zes weken en bijna acht kilo zwaarder weer aan de blij verraste ouders meegegeven. De drie beroemde r’s van regelmaat, reinheid en de rust hadden mij goed gedaan.
2010. Ruim 46 jaar later maak ik mij weer op voor zes weken vakantie. Nog steeds maken mensen zich bezorgd om de groei van Teleton. Ik zou namelijk nu wel wat kilo’s kunnen missen. De dagelijkse wandelingen over de Disneyparken, de parkeerplaatsen en door de Malls, moeten er straks voor zorgen dat ik niet dicht groei, want ik hou nog steeds van lekker eten! Eén geluk: het gemak van de gymzaal, de hottub en het zwembad in Cane Island bevorderen de lichaamsbeweging, waardoor ik de laatste jaren na de vakantie meestal iets lichter van gewicht naar het vaderland terugkeerde. Verder doen wij het vooral rustig aan. Take it easy…….Die Zuid Europeanen met hun siësta hebben het helemaal nog niet zo slecht bekeken. En een siësta hoef je helemaal niet in bed door te brengen, een lekkere ligstoel, een parasol en een niet te moeilijk boek doen wonderen. Gemak dient de mens…..
Reisdoel de Veluwe is veranderd in Florida. De Nederlandsche Spoorwegen in United Airlines. De Veluwsche Auto Dienst, die voor het lokale vervoer zorgde, heeft plaats gemaakt voor een rental car van Dollar. Er gaat geen schriftje meer mee, maar ik mail, blog en sms tijdens de hele reis tot het het thuisfront de strot uitkomt. Oh, my God, hij is weer in Florida en dat zullen we weten ook ….. ! Maar voor de rest is er eigenlijk niet zo veel nieuws onder de zon; als ik de drie R’s altijd maar goed in de gaten hou.
En zo komt het dat de stemming in huize Teleton, met nog drie weken te gaan voor we vertrekken, opperbest is. En als er niets verandert, dan blijft dat zeker zo!
