Some sunny day

Het was fun om er hier in Florida gedurende zes weken  zo maar een beetje op los te leven. Net als thuis was ons leven gelukkig helemaal niet zo spannend. Spanning en sensatie hebben we genoeg gehad, dus vinden wij dat we niet vroeg genoeg met het genieten van onze “oude” dag kunnen beginnen.

Voor dat het bloggen dan ook op werken begint te lijken, met alle druk op de kwaliteit, de deadlines, de plaatjes en alles wat er zoal bij komt kijken, gaan we er lekker na de vakantie mee stoppen. Onderwerpen genoeg, zoals de geplande verbouwing, tante of de plaatselijke visdames, en ik heb er ook veel aardigheid in maar we zetten er na de epiloog toch volgende week een punt achter.

Er komen vast weer andere leuke blogs en voor diegenen die wel zouden willen, maar niet precies weten hoe, wil ik het recept van een lekker vakantieverslag graag vertellen. De Rotterdamse Meesterverteller Jules Deelder dichtte eens:

Als ik mijn ogen toe doe,
Ben ik in Honoloeloe….

Waarmee eigenlijk alles is gezegd. Iedereen kan het! Maar een blog waarin alleen maar kond wordt gedaan van fun en sun gaat snel vervelen. Dus moet je bijvoorbeeld op zoek naar de kleine onvolmaaktheidjes van het leven. Zo zijn de afwijkende toiletgewoonten een geliefkoosd onderwerp geworden, maar ook de aarbeien worden soms tot enorme proporties opgeblazen. Het gaat niet om wat je precies meemaakt, maar om de manier waarop je het vertelt. Precies zoals het in de oude Europese sprookjes, maar ook in de moderne Disneyverhalen toegaat. Het verhaal is meestal flinterdun, maar als het smakelijk wordt opgediend, gaat het er in als Gods woord in een weduwvrouw.

Je verhaal moet vooral herkenbaar zijn. De lezer zou het zelf ook zo mee hebben kunnen maken. Verder moet er een verassing in zitten; iets wat je niet direct ziet aankomen. Soms gaan die dingen mooi samen. Zo’n meisje dat op het herentoilet ontsnapt, je moet het natuulijk net treffen, maar iedereen kan zich voorstellen dat het gebeurt. Een klein beetje viezigheid doet het altijd prima, maar maak het niet te gek. Alleen de associatie met wc-papier is al voldoende, poep hoeft er  helemaal niet aan te pas te komen. Lezers verzinnen dat er gewoon zelf bij…..

Ondeugend mag, seks kan ook maar maak het niet te expliciet. De verschrikkelijke nachtelijke orgieen van de kikkers en de krekels spreken tot ieders verbeelding. Love is all, at the butterfly ball! En we  kennen toch allemaal de onverzadigbare eenden uit de Hollandse slootjes en plantsoentjes? Had ik trouwens al verteld dat de vrouwtjes hier in de vijver inmiddels zo fantiek van zich afbijten dat de mannetjes hun heil nu bij elkaar zoeken? Sinds kort hebben wij hier de Gay Pride Canal Parade voor de deur en ook deze jongens schamen zich nergens voor. Dat schudt en dat trilt en dat wipt de  hele dag maar door. De reigers kijken stoicijns voor zich uit en de buizerd gaat er ostentatief met zijn rug naar toe zitten, terwijl er aan de kant van de gebouwen toch niets voor hem te jagen valt. Eenden, ze zijn een schande voor het dierenrijk!

Mopperen doet het ook altijd goed, maar gebruik het met mate. Laat het weer met rust en kies een onderwerp zoals het Grand Floridian, waar iedereen natuurlijk best zou willen logeren maar wat helaas niet voor jan en alleman is weggelegd en geef daar een heel klein beetje op af. Neem vooral je zelf niet te serieus en lach om het leven. En verder is het een kwestie van oefenen, want het spreekwoord zegt niet voor niets “Oefening baart kind”. Lees verder vooral zoveel mogelijk blogs van anderen. Ze zijn altijd leuk, zeker als ze over Florida gaan!

Het overweldigende succes van ons blog is fantastisch om mee te maken, maar de populairiteit neemt soms vormen aan waarover Teleton zich een beetje over verbaast. Het is jammer dat hij geen programma heeft, anders stelde hij zich nog verkiesbaar, want als er een de juiste stemming er in weet te houden, dan is hij het wel: Teleton for President! 

Verkiezingsbeloftes:
Allemaal naar de zon, met Teleton!
Wat de Grieken kunnen, dat kunnen wij beter!
Maak het op, voor je het hebt!
Met Teleton altijd de juiste koers!

  Op zaterdag mikken wij relaxed de inhoud van de kasten in de koffers, slingeren we nog een stofdoek door het huis, halen nog een natte lap over de bril en trekken we er nog een keer op uit om de creditcard door de gleuf te rossen. Verder vieren wij de komst van onze 20.000ste bezoeker op het blog met een gezellig etentje. Zondagmorgen trekken wij de deur van de condo met enige weemoed maar dik tevreden achter ons toe.

Vanuit Cane Island sluit ik vandaag het blog, af om vanaf de vaderlandsche bodem nog een keer terug te komen met het verslag van de terugreis en natuurlijk met de epiloog. Tot dan!

 

Keep smilin’ through, just like you always do,
but I know we’ll meet again, some sunny day!

----------------------------------------------------------------------