Over ditjes, datjes en fajitatjes

De zondag verloopt rustig op Cane Island. Het gekabbel van de nieuwe fontein (nu ook met gezellige avondverlichting, de zaken gaan goed hier!) wordt in de loop van de middag overstemd door het gekletter van de regenpijp. De lucht is loodgrijs, er staat geen zuchtje wind en men voorspelt een regentje voor de hele middag. Of langer…..

Vader eend zit mistroostig in het gras voor zich uit te staren. Gisteren is hij de hele dag druk doende geweest Moeder eend te grazen te nemen teneinde dit voorjaar toch die zo vurig gewenste gezinsuitbreiding tot stand te brengen. Moeder eend had er, zo te zien, even de buik goed van vol voor zover je dat bij eern eend kunt zeggen. Ze probeerde in ieder geval met gewaagde scheervluchten langs de gebouwen aan de voortplantingsdrift van Pa te ontkomen. Wij gingen zelf ook maar eens op avontuur, ditmaal naar de Outlets in Lake Buena Vista.

Ik trotseerde de lange rij bij onze vrienden van de Subway voor een footlong Italian cheese and herbs, bestaande uit roasted chicken, lettuce, cucumber, tomato, red peppers en swiss. Omdat ik dit toch wel een erg mager geheel vond, liet ik het zaakje feestelijk aftoppen met mosterd en mayonaise, met een snufje peper en zout als kroon op het werk. In de foodcourt zijn de radeloze ouders die met trays vol maaltijden rondrennen, op zoek naar een tafel en een stoel voor het hele gezin, altijd weer een attractie. Na afloop van onze maaltijd, maakten wij een vader van een jong gezin gelukkig met een schone tafel met vier stoelen. “Enjoy”, zeiden wij beteuterd, nadat we onder zijn dankbetuigingen waren bedolven. Wij deden slechts onze burgerplicht.

De dag stond wederom in het teken van kijke, kijke, niet kopen. Op dinsdag is het immers 50 plus dag en dan krijgen we in veel (niet in alle) winkels nog ens 10 % extra korting. Oorsprokleijk stond er nog een bezoek aan Epcot gepland. Vandaag treden daar immers de Nelsons op.  Opgericht door de tweelingbroers Nelson. Wie kent ze niet? Hun vader had in de grijze oudheid een hit met Hello Mary Lou.

Waar de echte fans natuurlijk het constante meiregentje met liefde zouden trotseren, lieten wij het jammerlijk afweten. Nooit zullen wij weten of deze jongens het weergaloze muzikale talent van hun vader evenaren. Jammer hoor! Epcot heeft nog twee weekends met optredens voor ons in petto. Het zijn niet echt grote namen, dus mocht het regenen, dan melden wij ons af. Bij mooi weer wonen wij de optredens bij van The Atlanta Rythm Section (Spooky..?) en Fran Cosmo (van de band Boston…? More than a feeling…? Don’t look back..?) De jongere lezertjes vragen zich waarschijnlijk vertwijfeld af waar‘ie het over heeft maar speciaal voor de schaarse oudere jongeren doen we er hier vanzelfsprekend verslag van. Dan doen de jonkies maar even iets voor zichzelf……

Om toch nog een goed gevoel over deze dag te krijgen, gingen wij nog even tanken bij Murphy’s, naast de Walmart aan de 535. Voor 2 dollar en 75 cents per Gallon zat de stemming er in huize Teleton al weer ouderwetsch in. Maar toen de verpakking aardbeien bij de Walmart verdubbeld bleek, terwijl de prijs nauwelijks was gestegen, kon ook deze dag niet meer kapot. Hoe meer je koopt, hoe groter het voordeel….! Bij de Publix visten wij dus nog twee zakken Fridays skilletmaaltijden uit de diepvries die ons, dank zij de coupon ditkeer geen 599 dollarcentjes kostten maar 399. Van louter plezier kan ik niet wachten om een paar dikke plakken bacon te gaan bakken en braden om die, nadat wij ons een heerlijke salade hebben bereid als eerste gang van het avondmaal, met gulle hand over het geheel te mogen verkruimelen. De twede gang bestaat uit een door Teleton persoonlijk opgepiepte sizzling chicken fajitas van de vrienden van Fridays. Wij besluiten de zitting met een portie aarbeien van groot formaat, puur natuur want we moeten aan de lijn denken…

Achter mij regent het onverminderd, maar Tante Truus van het weer jubelt op kanaal 58 dat het vanaf dinsdag weer opklaart! De avond valt en sinds gisteren is het niet meer de vraag of, maar wanneer het kikkerkoor zijn serenade zal beginnen.

Voor de nieuwkomers op dit blog: Over het dagelijkse kikkerconcert schreef ik in 2009 al een uitgebreide en nog steeds actuele column. Als ik het zelf al aardig vond om dit terug te lezen, is het misschien voor jullie ook wel leuk en leerzaam…...{;-)  Zie maar…..