Powercut en powerswitch

Tenzij we een speciale afspraak hebben, laten wij de natuur zijn gang gaan en zetten wij geen wekker. We zien wel hoe laat we weer wakker worden! Maar vanmorgen knipperde de door Hotelbeds verstrekte digitale wekker op 12:53 uur toen wij voorzichtig de ogen openden vanwege het felle licht dat door de flutlamelletjes scheen. 12:53 uur…? Een snelle controle op de ouderwetsche Nokia mobilullofoon, leerde dat het 7:30 uur local time was. Precies het moment waarop wij graag spontaan uit onze dromen terug willen keren naar de realiteit. Ook de klokjes van de oven en de magnetron knipperden, zodat we aannamen dat we vannacht een powercut hebben moeten incasseren. No problemo, de klokjes waren in een jiffy weer gelijk gezet. Eerste klusje geklaard.

Teleton heeft zijn broodje in de ochtend het liefst knapperig. Kleffe kadetten komen er bij hem niet in. Soms piept hij de puntjes gedurende vijf minuutjes op 375 graden F, even op in de oven. Vandaag had hij zin om ze even in de toaster te roasteren. Hij had nog heerlijke aardbeitjes, die doen het voor de zoete trek altijd erg goed op een verst getoast broadje. En ham, voor de hartige hap in de ochtend. “Ham, daar gaat je mond van dicht”, sprak mijn moeder zaliger, die haar handen en oren vol gehad moet hebben aan de kleine kletskous Teleton!

De vertrouwde klik van de gebruinde broodjes die uit de toaster wippen, bleef uit. Spierwit bleven ze in de toaster zitten, niet vooruit te branden! Wij bleken overal weer 110 volt prik op de stopkontakten te hebben, behalve in de keuken. Daar wij niet voor een stopkontaktgat te vangen zijn, verplaatsten wij de toaster naar elders waar wel stroom getapt kon worden, genoten alsnog van een knapperig ontbijtje en bedachten een oplossing voor de stroomloze stopkontakten in de keuken. Met een blik van “dat varkentje was ik wel effetjes” opende ik het luikje waarachter zich de switches van de verschillende groepen bevinden. Alle switches stonden fier in the upright position. Wat nu, wat nu, zei Pietje Pru…..

In de instructiemap van Amazing Vacation Homes vonden wij een telefoonnummer. Maar ja, hoe leg je uit dat er geen stroom op de stopkontakten in de keuken staat…? Wij oefenden het gesprek en kwamen overeen dat Teleton zelf de boodschap zou overbrengen. “There is no power on the outlets in the kitchen”, zou de de magische boodschap moeten luiden. De telefoon werd gelukkig snel opgenomen. “Hello”, klonk het aan de andere kant. Wat doet een vrouwenstem toch veel door de telefoon! Ik was meteen gerustgesteld. Met een man over de elektrotechniek praten, daar zag Teleton een beetje tegen op. Maar een vrouw moest hij toch wel kunnen hebben, al was het dan in English.

Na het veelbelovende “Hallo” bleef het angstig stil. Ze zei niet wie ze was of wie ze vertegenwoordigde. Ik had natuurlijk verwacht dat ze zou zeggen: “This is Candy, from Amazing Vacation Homes…….” Maar het bleef stil. Teleton werd er onzeker van. Misschien had hij wel een afhaalchinees gebeld, een pizzakoerier of een escortservice. Leg dan maar eens uit dat er geen power meer in the outlet zit…. Om de situatie helder te krijgen, hakkelde Teleton ook maar eens: ”H..Hallo”!

“How may I help you”, klonk het vriendelijk en geduldig van gene zijde. Gelukkig, geen chinees of pizzaboer! Maar ik sloot de escortservice nog steeds niet uit. Ze klonk zo fris en verleidelijk. “There is no power on the outlets in the kitchen” perste Teleton er uit. “Na, let’s see if we can sort that out”, klonk het vriendelijk maar vastberaden aan de andere kant van de lijn. “Are you in the kitchen” ? Ja, ik was natuurlijk op de plaats delict gebleven. “Na, if you watch the outlet closely, you can see a very small reset switch, its a small button”. En verdomd; er zat een miniscuul klein knopje verstopt, in de zelfde kleur als het stopcontact.

Ik kreeg de instructie om het kleine knopje nu met beleid in te drukken. Met de indexfinger. “Brandt er nu een klein rood lampje…..”? Ja hoor, dat brandde! “That’s a good boy, have a nice day”, klonk het door de telefoon. En Teleton? Die had inmiddels een klein rood hoofdje gekregen.  Met wat geduld en vriendelijkheid krijgen de vrouwen de boel toch altijd weer op spanning.

“Ik heb weer stroom hoor”, riep Teleton naar de achteren, waar Lidy juist de bedden verschoonde. “Fluitje van een cent” voegde hij er trots aan toe! “Goed zo jongen”, klonk het bemoedigend uit de slaapkamer “Ik heb plezier van je”. Met twee vrolijke vrouwelijke complimentjes op zak heeft de stemming er bij mij de hele dag lekker in gezeten!